Waar haal je de tijd vandaan om dit of dat te doen? Met alle aandacht voor lijstjes en planners lijkt er een mythe te bestaan die er voor zorgt dat je tijd kunt maken voor iets. Alleen tijd is niet maakbaar, helaas. Dus mocht je een vervend gebruiker zijn van todo apps en aanverwante tooling, vergeet niet dat tijd niet maakbaar is.
Waar wil ik heen met deze inleiding? Wat alle tools gemeen hebben is de drang naar efficiëntie in het werk, en worst case scenario, efficiëntie in je vrije tijd. Als je todo lijst ook volstaat met vrijetijdsbesteding dan kun je je vraag stellen wat vrije tijd werkelijk nog is voor jou….
Vooropgesteld, ik gebruik ook gewoon een lijstjes app als Google Keep en Microsoft Todo/ Planner, maar probeer dat op een manier te doen die me niet dwingt in een keurslijf van efficiëntie. Voor mij zijn de tools vooral bedoeld om ruimte in mijn hoofd te creëren, zodat ik aandacht kan krijgen voor het onverwachte. Naast de lijstjes is de planner ook handig om ruimte te blocken om speelruimte te maken voor onverwachte gebeurtenissen. Of dat nu werk-gerelateerd of privé is, ik hou ruimte over om te reageren op mijn omgeving. Ik sta open voor zaken die zich onverwachte voordoen. Is dat inefficiënt? Niet als ik de tijd ook gebruik voor zaken die gedaan kunnen worden, en zo voorkom dat er een continue claim op mijn tijd wordt gemaakt.
Even terug naar de titel van deze post: 4000 weken. Dat is ongeveer de tijd dat je hier onder normale omstandigheden op aarde bent, jouw levensduur dus. Je zou er van in paniek kunnen raken en denken dat er nog maar zoveel weken over zijn. In mijn geval, met een beetje geluk, 1200. Maar dan zit je in de fuik van lijstjes en efficiëntie. Het kan ook leiden tot een meer aards besef dat je gewoon wat doet met de tijd die zich aandient. Nu is de tijd om dat te doen. En wat dat is? Laat vooral doordringen dat er maar een deel maakbaar is, en een groot deel je overkomt. Dan is het fijn dat de ogen en oren openstaan voor deze onverwachte gebeurtenissen. Geniet van deze dag!